Liczba
odławianych trzciniaków Acrocephalus
arundinaceus
zmniejszała się w latach 2010–19, co może być związane z
niedostatkiem wody w trzcinowiskach J. Rakutowskiego. Fot. R. Bobrek.
Co więcej, w przypadku pierwszych czterech gatunków były to wyniki
najniższe w historii naszych dziesięcioletnich badań. W przypadku
trznadla i piecuszka tak niskie notowania mogą mieć przyczyny
losowe. W przypadku trzciniaka tegoroczny wynik wpisuje się w ogólny
spadkowy trend liczby odławianych osobników tego gatunku w latach
2010–19. Może to mieć związek z wysychaniem Jeziora
Rakutowskiego na skutek niekorzystnej sytuacji hydrologicznej
panującej w jego otoczeniu. W przypadku kwiczoła tak niska liczba
schwytanych osobników może być spowodowana opóźnionym przelotem
tej jesieni. Jeśli chodzi o liczbę gatunków, które w sezonie 2019
osiągnęły notowania ekstremalnie niskie sytuacja nie odbiegała
jednak od normy wieloletniej.
Siedem gatunków osiągnęło w roku 2019 wyniki ekstremalnie
wysokie:
- rokitniczka Acrocephalus schoenobaenus;
- kapturka Sylvia atricapilla;
- sójka Garrulus glandarius;
- raniuszek Aegithalos caudatus;
- strzyżyk Troglodytes troglodytes;
- świerszczak Locustella naevia;
- pokląskwa Saxicola rubetra;
z czego trzy pierwsze gatunki zanotowały najwyższe wyniki dla
okresu 2010–19. W przypadku rokitniczki i kapturki, wpisuje
się to w wieloletni trend wzrostowy obserwowany na naszej stacji.
Możemy przypuszczać, że sporo lokalnie lęgowych rokitniczek
wyprowadziło drugi lęg, gdyż jeszcze na początku sierpnia
obrączkowaliśmy podloty tego gatunku. Tak liczny odłów sójek
należy prawdopodobnie uzasadnić częstszym niż w ubiegłych latach
otwieraniem drapolówek (bowiem większość schwytanych osobników
było przyłowem) niż przyczynami naturalnymi. Gatunkiem, który
odnotował drugi w historii naszych odłowów wynik był raniuszek. W
przypadku tego gatunku sytuacja była zbliżona jak na stacjach
obrączkowania ptaków nad Bałtykiem. Był to drugi z rzędu sezon
„raniuszkowy” na SOP Rakutowskie.
W porównaniu z sezonami 2017 i 2018 cieszy wzrost liczby odławianych
pełzaczy Certhia. Kryzys który miał miejsce w sezonie 2017
został tu przełamany. Optymizmem napawa również sytuacja
większości gatunków z rodzaju Sylvia. Tu notowania wracają
do normy po „dołku”, który miał miejsce w sezonie 2018 (a w
przypadku cierniówki S. communis najgorszy był sezon 2017).
Wyjątek stanowi piegża S. curruca. U tego gatunku przez trzy
ostatnie sezony utrzymują się ekstremalnie niskie notowania, a
tendencja spadkowa utrzymuje się od czterech kolejnych sezonów.
W minionym sezonie zaobrączkowaliśmy ptaki należące do 74
gatunków, w tym dubelta Galinago media. Jest to liczba
gatunków równa naszej średniej wieloletniej. Gatunkami które
szczególnie nas ucieszyły, bo „wróciły” do nas po dłuższej
przerwie, były potrzeszcza Emberiza calandra i dzięcioł
zielony Picus viridis. Ostatni raz były one obrączkowane
przez nas w sezonie 2009!
|
Niskie liczebności odławianych piegży Sylvia curruca utrzymują się już od czterech sezonów. Fot. M. Bobrek.
|
W sezonie 2019 schwytaliśmy dwa ptaki z zagranicznymi obrączkami:
rudzik Erithacus rubecula – młody ptak zaobrączkowany w
Finlandii. Jest to pierwszy rudzik z obca obrączką schwytany na
naszej stacji.
potrzos Emberiza schoeniclus – młody ptak z fińską
obrączką. Pierwszy ptak tego gatunku odłowiony u nas z
zagraniczną obrączką (choć naszych potrzosów złapano w świecie
już około dziecięciu!). Interesujące dla nas jest to, że ptak
został schwytany pod koniec października. Być może przyleciał
do nas na zimowisko, wiemy bowiem, że potrzosy zimują w
rakutowskich trzcinowiskach.
Jeżeli chodzi o sezonową dynamikę obrączkowania ptaków, miniony
sezon nie wiele odbiegał od wieloletniej normy. Występowały dwa
wyraźne maksima. Bezwzględne maksimum (170 ptaków) wystąpiło
27.09 i było związane z wieczornym nalotem dymówek Hirundo
rustica, drugie (111 ptaków) wystąpiło w początkowej części
sezonu (20.07), kiedy to prym wiodą ptaki „trzcinowe”. Jednak
końcówka sezonu odbiegała od dwóch poprzednich, gdyż
odławialiśmy zdecydowanie mniej ptaków. Jest to jednak typowe dla
sezonów, w których w końcowym okresie odłowów nadchodziło
znaczące ochłodzenie. W minionym sezonie padł rekord niskiej
temperatury – przed wschodem Słońca nasz termometr zanotował
–11oC. Nikomu jednak nie było zimno, gdyż nasza załoga
wie, że mamy globalne ocieplenie, a zimno to było – ale w
Plejstocenie! 😊
Sezon 2019 był siódmym z kolei, w którym prowadziliśmy regularne
liczenia żurawi Grus grus nocujących na Jeziorze
Rakutowskim. Pod względem liczebności był to bardzo dobry rok, w
szczycie sezonu z rakutowskiego noclegowiska korzystało bowiem ponad
3 tys. żurawi, co zdarzyło się dopiero drugi raz w okresie objętym
obserwacjami. Jest to też trzeci z kolei rok wzrostowego trendu
liczebności tego gatunku. W roku 2019 po raz kolejny prowadziliśmy
także obserwacje faunistyczne ptaków związanych z jeziorem w
okresie migracji, które nie chwytają się w nasze sieci. W tym
regularnie i metodycznie monitorowaliśmy liczebność kilku
wybranych gatunków – kulika wielkiego Numenius arquata,
rybołowa Pandion haliaetus, kobuza Falco subbuteo,
błotniaka stawowego Circus aeruginosus i zbożowego C.
cyaneus oraz gęsi: gęgawy Anser anser, zbożowej A.
fabalis i białoczelnej A. albifrons. W porównaniu
do zeszłego sezonu, zanotowaliśmy znaczny wzrost liczebności
przelotnych kulików wielkich, rybołowów i gęsi zbożowych, a
nieco mniejszy w przypadku gęgaw. Liczebność obu błotniaków była
zbliżona, a gęsi białoczelnych znacznie niższa niż w roku 2018.
Co więcej, w przypadku gęgawy i gęsi zbożowej zanotowane
zgrupowania były największymi obserwowanymi dotychczas nad J.
Rakutowskim. Ponadto, bieżącej jesieni jezioro bardzo licznie skupiało czaple białe, w okolicach obozu dokonano obserwacji kilkunastu ciekawszych gatunków ptaków rzadziej widywanych nad Rakutowskim: łabędzia krzykliwego, ohara, bociana czarnego, kani rudej, orlika krzykliwego, myszołowa włochatego, błotniaka łąkowego, siewnicy, sokoła wędrownego, drzemlika, lelka i uszatki błotnej.
|
Sezon 2019 był nad J. Rakutowskim rekordowy dla gęgawy Anser anser. Fot. R. Bobrek.
|
Sezon 2019 dostarczył wielu bardzo interesujących danych i możemy
śmiało zaliczyć go do udanych. Zamyka on 10-letni przedział
badawczy. Nie byłoby to możliwe bez ofiarnej pracy często w bardzo
trudnych warunkach wielu obrączkarzy i załogantów oraz innych osób
i instytucji które w minionym roku udzieliły nam pomocy.
Wszystkim Wam w tym miejscu ogromnie DZIĘKUJEMY!
OBRĄCZKUJĄCY 2019: Julia Barczyk, Rafał Bobrek, Stanisław
Broński, Patryk Fiutek, Jakub Hasny, Michał Kizielewicz, Andrzej
Kośmicki, Jarosław Nowakowski, Halina Pietrykowska, Agata Pinszke,
Bazyli Polednia, Erazm Tylko, Helena Trzeciak, Maciej Wayda, Marta
Witkowska i Agata Żmuda.
ZAŁOGA 2019: Ryszard Babiasz, Sławomir Banach, Marek
Biegański, Monika Bobrek, Jakub Bociek, Damian Celiński, Martyna
Cendrowska, Zuzanna Chlebicka, Daria Cyrek, Carlos Antonio Flores
Dimas, Iwona Dudek, Wojciech Gałan, Justyna Gryzło, Marta Gryzło,
Witold Gurak, Barbara Jarecka, Jan Jarecki, Filip Jarecki, Marcin
Jarecki, Justyna Kacprzak, Bartłomiej Kusal, Maciej Kuszewski,
Maciej Lipiński, Antonia Łobodzińska, Magdalena Łodygowska,
Klaudia Łużniak, Karolina Maślanka, Jagoda Nawrocka, Milena
Nowakowska, Jakub Ogrodowczyk, Hanna Omieczyńska, Wiola Oleś,
Maksymilian Rogowski, Dariusz Rosa, Jakub Rozenbaum, Barbara
Skrzypkowska, Bartłomiej Surmacz, Tomasz Wałachowski, Monika
Wołczecka, Anna Woźnicka, Radosław Woroniecki, Kacper
Wrześniewski, Zuzanna Zielińska, Andrzej Żmuda i Antoni Żygadło.
Do zobaczenia na bagnie w
nadchodzącym sezonie!
Zespół Organizacyjny
SOP„Rakutowskie”, 23 stycznia 2020 r.
Załącznik. Lista ptaków zaobrączkowanych w sezonie 2019.
Gatunek
|
2019
|
% śr. wieloletniej
|
% 2018
|
|
Gatunki chwytane
regularnie w sezonach 2010-19
|
Acrocephalus
schoenobaenus
|
653!
|
115,6
|
114,0
|
Acrocephalus scirpaceus
|
624
|
85,6
|
108,0
|
Cyanistes caeruleus
|
561
|
90,8
|
102,0
|
Erithacus rubecula
|
487
|
117,4
|
97,4
|
Sylvia atricapilla
|
377!
|
133,7
|
137,6
|
Hirundo rustica
|
347
|
64,7
|
150,7
|
Regulus regulus
|
269
|
155,5
|
133,2
|
Aegithalos caudatus
|
250
|
316,5
|
201,6
|
Parus major
|
168
|
75,0
|
142,4
|
Emberiza schoeniclus
|
167
|
76,3
|
69,9
|
Phylloscupus trochilus
|
155!
|
71,8
|
78,3
|
Panurus biarmicus
|
152
|
104,1
|
86,4
|
Sylvia borin
|
147
|
79,5
|
148,5
|
Locustella luscinioides
|
146
|
137,7
|
113,2
|
Acrocephalus palustris
|
144
|
108,3
|
125,2
|
Phylloscopus collybita
|
130
|
82,3
|
84,4
|
Acrocephalus
arundinaceus
|
113!
|
59,8
|
75,3
|
Troglodytes troglodytes
|
111
|
148,0
|
94,1
|
Sylvia communis
|
98
|
89,9
|
148,5
|
Turdus merula
|
62
|
100,0
|
82,7
|
Locustella naevia
|
47
|
195,8
|
235,0
|
Sylvia curruca
|
40
|
52,0
|
97,6
|
Prunella modularis
|
36
|
102,9
|
156,5
|
Turdus philomelos
|
36
|
90,0
|
78,3
|
Lanius collurio
|
33
|
97,1
|
143,5
|
Spinus spinus
|
27
|
192,9
|
73,0
|
Luscinia svecica
|
26
|
108,3
|
118,2
|
Hippolais icterina
|
22
|
92,7
|
137,5
|
Remiz pendulinus
|
24
|
24,7
|
150,0
|
Emberiza citrinella
|
21!
|
48,8
|
37,5
|
Periparus ater
|
21
|
72,4
|
158,8
|
Pyrrhula pyrrhula
|
18
|
90,0
|
120,0
|
Luscinia luscinia
|
16
|
88,9
|
200,0
|
Saxicola rubetra
|
15
|
214,3
|
375,0
|
Garrulus glandarius
|
14!
|
200,0
|
-
|
Turdus pilaris
|
12!
|
36,4
|
25,0
|
Dendrocopos major
|
10
|
111,1
|
142,9
|
Phoenicurus phoenicurus
|
10
|
66,7
|
111,1
|
Linnaria cannanina
|
9
|
225,0
|
450,0
|
Ficedula hypoleuca
|
9
|
45,0
|
69,2
|
Phylloscopus sibilatrix
|
9
|
128,6
|
225,0
|
Certhia familiaris
|
8
|
133,3
|
160,0
|
Certhia brachydactyla
|
8
|
72,7
|
266,7
|
Poecile montanus
|
7
|
41,2
|
53,9
|
Motacilla flava
|
6
|
60,0
|
100,0
|
Riparia riparia
|
6
|
40,0
|
600,0
|
Carduelis carduelis
|
5
|
71,4
|
-
|
Erythrina erythrinua
|
5
|
62,5
|
500,0
|
Chloris chloris
|
5
|
83,3
|
62,6
|
Fringilla coelebs
|
5
|
71,4
|
41,7
|
Passer montanus
|
5
|
50,0
|
150,0
|
Sturnus vulgaris
|
5
|
38,5
|
50,0
|
Sylvia nisoria
|
5
|
55,6
|
-
|
Muscicapa striata
|
3
|
42,9
|
60,0
|
Dendrocopos minor
|
2
|
50,0
|
-
|
Motacilla alba
|
1
|
33,3
|
33,3
|
Phoenicurus ochruros
|
1
|
100,0
|
50,0
|
|
|
|
|
Gatunki chwytane
sporadycznie
|
Asio otus
|
11
|
|
|
Locustella fluviatilis
|
5
|
|
|
Caprimulgus europaeus
|
4
|
|
|
Turdus iliacus
|
4
|
|
|
Accipiter nissus
|
3
|
|
|
Pica pica
|
3
|
|
|
Poecile palustris
|
3
|
|
|
Alcedo atthis
|
2
|
|
|
Anthus trivialis
|
2
|
|
|
Lanius excubitor
|
2
|
|
|
Saxicola rubicola
|
2
|
|
|
Coccothraustes
coccothraustes
|
1
|
|
|
Emberiza calandra
|
1
|
|
|
Galinago media
|
1
|
|
|
Jynx torquilla
|
1
|
|
|
Picus viridis
|
1
|
|
|
Regulus ignicapilla
|
1
|
|
|
|
|
|
|
Oznaczenia
|
!
wartość najwyższa dla lat 2010-19
|
wartość
wyższa od średniej wieloletniej + odchylenie standardowe
|
wartość
wyższa lub równa średniej wieloletniej
|
wartość
niższa od średniej wieloletniej
|
wartość
niższa od średniej wieloletniej – odchylenie standardowe
|
!
wartość najniższa dla lat 2010-19
|
Pragniemy poinformować, iż jest możliwość uzyskania zaświadczenia o odbytym wolontariacie na naszym obozie. Szczegółówe informacje i wnioski o przyznanie prosimy kierować na adres buteorufinus135@gmail.com do 31.05 2020
|
Hej, % śr wieloletniej w przypadku rokity jest skopany (1,0)
OdpowiedzUsuń